بررسی واژه سازی واژه های مرکب وابسته در زبان اوستایی؛ بررسی متن مهریشت

واژه ها معرف زبان های گوناگون هستند و با از بین رفتن و کم شدن آن ها زبان ها نابود می شوند؛ واژه ها در اصل از عملکرد واژه سازی ساخته می شوند، مقصود از واژه سازی، سازوکاری فعال است که به صورت تکرارشونده بر تعداد واژه های زبان می افزاید و به روش های مختلفی واژه های زبان را تولید می کند. به بیانی دیگر، به ترکیب تکواژها و ساختن واژگان جدید، واژه سازی گویند زبان های ایرانی باستان، به ویژه اوستایی، در زمینه واژه سازی بسیار غنی و متنوع بوده است. مهریشت از یشت های مهم و کهن است که تمام ویژگی های خاص یشت ها را حفظ کرده و دومین یشت بلند اوستا است و به دلیل دارا بودن دایره واژگانی متنوع و وسیع، برای شناخت و ارزیابی این زبان ارزنده است. مطالعه دایره واژگانی وسیع و ارزنده می تواند ذهن را برای ساخت واژگان نو در فارسی امروز، روشن تر کند. در این مقاله نخست به شرح مختصر انواع روش های واژه سازی در زبان اوستایی پرداخته وسپس واژه سازی مرکب توضیح داده می شود و در نهایت واژگان مرکب متن مهریشت اوستا مورد بررسی قرار می گیرند.