بررسی تاثیر بازخورد غیرمستقیم و مستقیم نوشتاری غیرمتمرکز بر دانش ضمنی و صریح گرامر دانشجویان ایرانی زبان انگلیسی

اگرچه تحقیقات زیادی در مورد جنبه های مختلف دانش ضمنی و صریح انجام شده است، تحقیقات بسیار کمی بررسی کرده اند که چگونه بازخورد اصلاحی نوشتاری (WCF) بر روی دانش دستوری ضمنی و صریح کار می کند. با الهام از این شکاف، هدف مطالعه حاضر بررسی این موضوع بود که آیا انواع مستقیم و غیرمستقیم بدون تمرکز WCF می تواند منجر به افزایش دستاوردهای یادگیری از نظر دانش دستوری ضمنی و صریح شود یا خیر. برای این منظور، 90 شرکت کننده از یک مجموعه آماری متشکل از 380 زبان آموز زبان انگلیسی در هفت موسسه خصوصی زبان انگلیسی انتخاب شدند تا از طریق تکنیک تطبیق تصادفی در دو گروه درمانی و یک گروه کنترل قرار گرفتند تا درمان مورد نظر را دریافت کنند. با استفاده از تکنیک های آماری MANCOVA و ANCOVA یک طرفه، داده های مربوط به دو گروه درمان و یک گروه کنترل جمع آوری شد. نتایج نشان داد که هر دو نوع WCF غیرمتمرکز مستقیم و غیرمستقیم می توانند دانش گرامری ضمنی و صریح دانش آموزان را افزایش دهند. نتایج همچنین نشان داد که اگرچه هر دو بازخورد نوشتاری عملکرد یادگیرندگان را تقریبا به طور مساوی بهبود بخشیدند، نوع مستقیم WCF کمی موثرتر بود. این مطالعه با مفاهیمی برای معلمان در مورد استفاده آنها از انواع مناسب تصحیح خطای نوشتاری به پایان می رسد.