ازدواج مجدد سالمندان بیوه: مطالعه کیفی درک و تفسیر سالمندان از ازدواج مجدد در شهر سقز

موضوع این مقاله ازدواج مجدد سالمندان است. هدف آن شناخت دیدگاه سالمندان بیوه و ازدواج مجددکرده درباره ازدواج مجدد با رویکردی تفسیرگرایانه است. این مطالعه در شهر سقز در کردستان ایران انجام شده است. رویکرد روشی این مطالعه کیفی و از نوع اتنوگرافی است. با نمونه‏ گیری هدفمند با بیست نفر از زنان و مردان سالمند بیوه/ازدواج مجددکرده مصاحبه‏ های عمیقی انجام گرفته است. متون مصاحبه ‏ها با روش تحلیل محتوای کیفی متعارف تحلیل شده ‏اند. یافته‏ های  مطالعه نشان می‏دهند که نوعی رویکرد دوگانه جنسیتی نسبت به ازدواج مجدد در میان سالمندان زن و مرد وجود دارد. سالمند بیوه باقی‏ماندن دارای دو شکل خودخواسته و ناچاری است. ازدواج مجدد نیز دارای دو بعد ناچاری و خودخواسته است. آنان در هر دو  حالت ناچارند بیوه بمانند یا ازدواج کنند. ازدواج مجدد سالمندان با موانع متعدد اجتماعی و اقتصادی روبرو است، با اینحال یافته‏ ها نشان می‏دهد که ازدواج مجدد پیشروانه نیز در جامعه اتفاق می‏افتد. این خواسته سالمندان، در کشاکش با ارزش‏ها و هنجارهای خانوادگی و اجتماعی، سعی در بازکردن فضایی برای خود در حوزه عمومی دارد. یافته ‏های این پژوهش می‏تواند در راستای تدوین سیاست ‏گذاری‏ های خرد و کلان اجتماعی برای سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.