تاثیر سرمایه اجتماعی بر مدیریت آنومی سازمانی (موردمطالعه: کارکنان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره))

هرگونه اختلال در نظام هنجاری سازمان‌ها، نوعی آشفتگی و بی‌نظمی به بار می‌آورد که از آن به‌عنوان آنومی سازمانی تعبیر می‌گردد که اثرات زیان باری بر سازمان تحمیل می‌نماید؛ بنابراین پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر مدیریت آنومی سازمانی بوده که ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش، توصیفی- همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش را 571 نفر از کارکنان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) تشکیل داده‌اند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و بر اساس جدول کرجسی و مورگان 230 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش سرمایه اجتماعی از پرسش‌نامه‌ ناهاپیت و گوشال (1998) و مدیریت آنومی سفیدچیان و همکاران (1396) که پایایی آنان با محاسبه آلفای کرونباخ (به ترتیب 83/0 و 80/0)، روایی صوری آنان نیز و توسط صاحب‌نظران استادان و خبرگان آشنا به موضوع تایید شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز به‌وسیله ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با کمک نرم‌افزارهای SPSS و 2 PLS انجام گرفت. یافته‌های مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان داد همه مسیرها از سرمایه اجتماعی و ابعادش بر مدیریت آنومی سازمانی معنادار بوده و روابط بین آن‌ها تایید می‌شود و می‌توان نتیجه گرفت اتخاذ راهبردهای افزایش سرمایه اجتماعی می‌تواند از آنومی سازمانی بکاهد.