ارزیابی بیماران تترالوژی فالوت بعد از ترمیم کامل جراحی با استفاده از Cardiac MRI در مرکز قلب شهید رجایی تهران، ایران

تترالوژی فالوت، شایع ترین بیماری مادرزادی قلبی سیانوزدهنده است. مکانیسم های زمینه ای که سبب می شوند تا قلب پس از ترمیم تترالوژی فالوت دچار اختلال عملکرد شود، کاملا شناخته شده نیست. در این مطالعه شاخص های عملکرد قلبی و عوارض باقیمانده پس از جراحی ترمیمی تترالوژی فالوت مورد بررسی قرار گرفت.

 در این مطالعه مقطعی، اطلاعات بالینی و به دست آمده ازCMR (Cardiac Magnetic Resonance) 150 بیمار مبتلا به تترالوژی فالوت که تحت جراحی ترمیمی قرار گرفته بودند، بررسی و شاخص های عملکرد قلب و عوارض باقیمانده در این بیماران سنجیده شد.

میانگین سن بیماران 6/9±5/22 سال بود، 60 بیمار (40 درصد) زن و 90 بیمار (60 درصد) مرد بودند. میانگینEjection Fraction بطن چپ 5/7±9/54 درصد و میانگینEjection Fraction  بطن راست 3/8±6/38 درصد بود. دیلاتاسیون بطن چپ در 19 بیمار (12.7درصد) و دیلاتاسیون بطن راست در 141 بیمار (94 درصد) مشاهده شد. اتساع  RVOTدر 143 بیمار (3/95 درصد)، تنگی پولمونر باقیمانده در 39 بیمار (26 درصد)،ASD (Atrial Septal Defect)  در 1 بیمار (7/0 درصد)، VSD (Ventricular Septal Defect) در 40 بیمار (7/26 درصد)، PDA (Patent ductus arteriosus) در 11 بیمار (3/7 درصد) وDelayed Enhancement of RVOT در 125 بیمار (3/83 درصد) مثبت بود.

 عوارض باقیمانده به خصوص در بطن راست، یافته شایعی پس از جراحی ترمیم تترالوژی فالوت است و استفاده از CMR جهت پیگیری بیماران مبتلا به بیماری های مادرزادی قلب پس از جراحی، دارای کاربرد تشخیصی است.