آثار 8 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن های Nkx2.5 و Tbx5 بافت قلب رت های نر دیابتی نوع 2

فعالیت بدنی و مصرف آنتی اکسیدان ها به عنوان اثر محافظتی در برابر خطر دیابت شناخته می شوند؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی آثار 8 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و عسل آویشن بر بیان ژن های Nkx2.5 و Tbx5 بافت قلب رت های نر دیابتی نوع دو است.

این مطالعه تجربی روی 36 رت دیابتی صورت گرفت. رت ها به طور تصادفی به چهار گروه کنترل دیابتی (8 سر)، تمرین تناوبی (10 سر)، عسل آویشن (8 سر)، تمرین تناوبی و مصرف عسل آویشن (10 سر) تقسیم شدند. مداخله تمرینی به صورت هشت هفته HIIT، شامل 2 تا 8 تناوب دودقیقه ای با شدت 80 تا 90 درصد max2VO و استراحت یک دقیقه ای با شدت 50 تا 56 درصد max2VO، به مدت 5 جلسه در هفته اجرا گردید. علاوه بر این، 3 گرم بر کیلوگرم عسل آویشن، 5 روز در هفته در گروه های مکمل مصرف شد. بیان ژن های Nkx2.5 و Tbx5 توسط real-time RT-PCR اندازه گیری گردید. برای بررسی تفاوت میان گروه ها، از ANOVA و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنی داری 0.05≤P استفاده شد.

 نتایج نشان می دهد که بیان ژن Nkx2.5، تنها در گروه HIIT (P=0.03) نسبت به گروه کنترل، افزایش معنا داری دارد؛ اما این یافته در سایر گروه های مداخله تکرار نمی شود (P≥0.05). بیان ژن Tbx5 بافت قلبی در هر دو گروه HIIT (P=0.02) و HIIT*عسل آویشن (P=0.02) نسبت به گروه کنترل، به طور معنا داری افزایش می یابد.

 HIIT با افزایش بیان ژن های Nkx2.5 و Tbx5 در بافت قلب رت های دیابتی ارتباط دارد، درحالی که به طور دقیق نمی توان گفت عسل آویشن اثرات مشابهی در رت های دیابتی داشته باشد.