ارزیابی وضعیت پوسیدگی دندان در کودکان اوتیسم و مقایسه آن با کودکان سالم

 اوتیسم یک اختلال تکاملی، روانی- عصبی است که در ابتدای دوران کودکی بروز می نماید. اختلال طیف اوتیسم با ناتوانی در تعاملات و ارتباطات اجتماعی، الگوهای محدود رفتاری و حساسیت های حسی غیر معمول همراه است. با توجه به اینکه در رابطه با مشکلات دندانی بیماران اوتیسم مطالعات اندک و نتایج مطالعات در تناقض هستند، مطالعه حاضر با هدف مقایسه dmft در کودکان 3 تا 12 سال مبتلا به اوتیسم و کودکان سالم در شهر ساری انجام شد.

در این مطالعه موردی شاهدی، 70 کودک مبتلا به اوتیسم و 70 کودک سالم با دامنه سنی 3تا12 سال در شهر ساری در سال 1399 مورد ارزیابی قرار گرفتند. سن، جنس، تحصیلات والدین و تعداد فرزندان در هردو گروه ثبت شد. در نهایت dmft کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان سالم با یکدیگر مقایسه شدند. برای آنالیز داده ها از آزمون های آماری Chi_Square و Mann_Whitney استفاده شد. P <0/05 معنادار در نظر گرفته شد.

طبق نتایج مطالعه میزان تحصیلات والدین (تحصیلات مادر P=0.279، تحصیلات پدر P=0.295)، سن (P=0.832)، جنس (P=1.00) و تعداد فرزندان (P=0.397)در دو گروه دارای تفاوت معناداری نبود ولی شاخص های d و dmft  P<0.001  در گروه کودکان مبتلا به اوتیسم بطور معناداری بیشتر از گروه کودکان سالم بود.

 بر اساس نتایج مطالعه فوق، میزان شاخص dmft در کودکان مبتلا به اوتیسم بطور معناداری بیشتر از کودکان سالم بود. انجام برنامه های پیشگیری در خانه و کلینیک برای بهبود سلامت دهان کودکان مبتلا به اوتیسم ضروری می باشد.