بررسی عملکرد غشای نانوکامپوزیتی تیتانیوم دی اکسید در حذف سرب از محلول های آبی

ازجمله روش های مورد استفاده برای حذف فلزات سنگین، فرآیندهای غشایی است که با استفاده کم تر از مواد شیمیایی، قادر به تولید سریع نفوذ با کیفیت بالا هستند. در این پژوهش از غشای نانوکامپوزیتی با قابلیت جداسازی فلز سرب استفاده شد. نانوذرات تیانیوم دی اکسید سیاه با روش پیرولیز سنتز شد. آزمایش های جذب با استفاده از واحد نانوفیلتراسیون انجام شد. نتایج بررسی ایزوترم های جذب فلز سرب بیانگر آن بود که فرآیند جذب سرب با استفاده از غشا از مدل لانگمویر با ضریب همبستگی برابر با 995/0 پیروی می کند. نتایج بررسی سینتیک جذب سرب بیانگر آن بود که فرآیند جذب سرب توسط جاذب از سینتیک شبه مرتبه دوم پیروی می کند، به طوری که ضریب همبستگی مدل شبه مرتبه دوم برابر با 999/0 بوده که در مقایسه با ضریب همبستگی شبه مرتبه اول از میزان همبستگی بیش تری برخوردار است. بیش ترین و کم ترین شار عبوری در بین غشاهای مختلف مربوط به mg/l  1/0 نانوذرات تیتانیوم دی اکسید برحسب زمان و فشار در مدت زمان 50 و min 600 و فشارهای 45 و bar 145 بود. با افزایش غلظت اولیه آلاینده، درصد جذب کاهش یافت. افزایش غلظت نانوذرات تیتانیوم دی اکسید سیاه آهنگ رسوب گذاری بر سطح غشاء را افزایش داد، به طوری که در غشاء با غلظت  mg/l 1/0 حداکثر رسوب (57) و در غشای خالص کم ترین میزان رسوب (17) مشاهده شد.