ایمنی cryIAc برای انسان، دام و محیط زیست

نظر به اهمیت ارزیابی ایمنی تراژن برای استفاده در برنامه های مهندسی ژنتیک و تولید محصول تراریخته، یک مطالعه کتابخانه ای و بیوانفورماتیک برای ارزیابی ایمنی ژن cryIAc و پروتیین CryIAc برای انسان، دام و محیط زیست انجام شد. در این بررسی ابتدا ضمن تشریح مکانیسم مولکولی عملکرد این ژن در اتصال به گیرنده های خاص خود در روده میانی لارو حشرات هدف، اختصاصی بودن این گیرنده ها و عدم وجود آن در سایر موجودات نشان داده شد. جنبه بعدی ایمنی، بررسی هضم کامل در شرایط شبیه سازی شده شیره های معده ای و روده ای است. مطالعات مختلفی که تاکنون انجام شده اند، حاکی از هضم پذیری کامل این ژن و پروتیین در دستگاه گوارش پستانداران و به ویژه انسان است. نشان داده شده است که افزوده شدن پروتیین خالص به جیره غذایی جانواران آزمایشگاهی باعث بروز هیچ مشکلی نشده است و افزودن آن به صورت غذای کامل نیز در جانوران آزمایشگاهی و دام ها هیچگونه مشکل و یا تغییری نسبت به جیره های بدون آن پروتیین نداشته است. سپس احتمال سمیت زایی پروتیین CryIAc مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که این پروتیین هیچ تشابهی با پروتیین های سمی شناخته شده ندارد و لذا احتمال وجود سمیت در آن منتفی است. آلرژی زایی این پروتیین نیز با ابزارهای بیوانفورماتیکی مورد بررسی قرار گرفت و هیچ گونه حساسیت زایی در آن مشاهده نشد. در نهایت جنبه های زیست محیطی پروتیین CryIAc از نظر بقا و پایداری در محیط چه به صورت خالص و چه به صورت بقایای گیاهی مد نظر قرار گرفت. نتایج حاکی از تجزیه سریع این پروتیین در خاک و ایمنی کامل آن برای محیط زیست است. از این رو، ایمنی کامل این پروتیین برای انسان، دام و محیط زیست به اثبات می رسد.