حبسیات و شکوائیات مجد همگر

خواجه مجدالدین همگر (607-686 ق) شاعر عصر اتابکان فارس، خاصه اتابک ابوبکر سعد زنگی است. اگرچه ظهور سعدی را در این دوران سبب غفلت از او و بسیاری از هم عصرانش دانسته اند، توانایی های شعری وی در برخی زمینه ها سزاوار چشم پوشی نیست؛ به ویژه از آن روی که بررسی های همه جانبه شعر شاعر گامی است در راه آشکار شدن زوایای پنهان سیاسی  اجتماعی عصر شاعر. حبسیه سرا بودن مجد از جمله مواردی است که اکثر منابع بدان اشاره کرده اند . فراز و فرود زندگی، با وجود ملک الشعرایی دربار، مجد را چندی به اشارت ممدوح گرفتار حبس و بند کرده است و مشخصه های این امر از فحوای کلام وی نمایان است. در این نوشتار به بررسی اشعار مجد از این زاویه پرداخته ایم. علت، زمان و مدت حبس، اتهام، وصف ظاهری زندان، احوال درونی شاعر و نمونه های شخصی، سیاسی، فلسفی و اجتماعی شکوی در شعر مجد از مباحث این مقاله است.