واکاوی روابط تجاری هرمز با دکن در قرن چهاردهم و پانزدهم میلادی

هرمز در قرن چهاردهم و پانزدهم میلادی (هشتم و نهم هجری قمری) به عنوان قطب تجارت دریایی ایران و یکی از چند قطب دریایی جهان محسوب می گردید. هرمز در طی این دو قرن تحت فرمانروایی سلسله پادشاهان محلی معروف به ملوک هرمز قرار داشت و موفق شدند سلطه خود را بر بخش اعظم سواحل شمالی و جنوبی خلیج فارس برقرارسازند . بی تردید یکی از زمینه های و همچنین پیامدهای شکوفایی تجاری هرمز را باید در روابط اقتصادی آن با جنوب شبه قاره هند (دکن) جستجو کرد. موضوع این پژوهش بررسی مناسبات اقتصادی هرمز با دکن در قرن چهاردهم و پانزدهم میلادی است. هدف این مقاله آن است که با شیوه توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، پاسخ روشنی به این پرسش ارایه نماید که هرمز و حاکمان آن چه نقشی در روابط تجاری با دکن در شبه قاره هند ایفا می کردند؟ یافته های این پژوهش نشان می دهد که هرمز به دلیل شرایط خاص منطقه ای و سیاست حاکمانش و با استفاده از اختلافات بین دولت های منطقه نه تنها نقش بسیار موثری  در تجارت با دکن داشته، بلکه توانست بیش از دو قرن به عنوان مرکز تجاری جهان ایفای نقش کند.