مقایسه اثر شدت های مختلف تمرین هوازی بر بیان ژن های RB1 و RBL-1 در بافت چربی زیرجلدی موش های صحرایی نر ویستار

از مهم ترین روش های مقابله با اختلال متابولیک چاقی، انجام فعالیت های ورزشی است که هم به عنوان پیشگیری و هم درمان موثر است. از آنجا که بیان ژن های آدیپوژنیکی مانند پروتیین رتینوبلاستوما 1 (RB1) و شبه رتینوبلاستوما-1 (RBL-1) در آدیپوژنز موثر است، ازاین رو هدف این پژوهش بررسی تاثیر شیوه های مختلف تمرین هوازی بر بیان ژن های RB1 و RBL-1 در بافت چربی زیر جلدی موش های صحرایی نر ویستار بود.

در این پژوهش تجربی، 32 سر موش صحرایی نر ویستار (هشت هفته ای و با وزن 33 ± 237 گرم) به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی کنترل، تمرین پرشدت (HIT)، تمرین با شدت متوسط (MIT) و تمرین تناوبی پرشدت (HIIT) تقسیم شدند. شیوه اجرای تمرینات روی نوار گردان شامل هشت هفته بود، به طوری که تمرین HIT شامل دویدن با سرعت 20 متر بر دقیقه یا با شدت 65 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه (VO2max)، با شیب فزاینده تدریجی به مدت 30 دقیقه بود. تمرین MIT شامل دویدن با شدت 65 درصد VO2max به مدت 37 دقیقه بود و تمرین HIIT شامل چهار وهله تناوب شدید با زمان 4 دقیقه دویدن با شدت 90 تا 100 درصد VO2max و چهار وهله تناوب کم شدت با زمان 3 دقیقه با 50 تا 60 درصد VO2max (در مجموع 28 دقیقه) بود. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین حیوانات قربانی شده و بافت چربی زیرجلدی آنها برداشته شد و با روش RT-PCR اندازه گیری بیان ژن ها صورت گرفت. داده های به دست آمده با توجه به عدم توزیع طبیعی با استفاده از آزمون کروسکال والیس و آزمون تعقیبی بنفرونی از طریق نرم افزار آماری SPSS نسخه 24 تجزیه وتحلیل شد و سطح معناداری 05/0< P در نظر گرفته شد.

یافته های تحقیق حاضر نشان داد که میزان بیان ژن RB1 تنها در گروه تمرین MIT نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری یافت (027/0=P). همچنین بیان ژن RBL-1 فقط در گروه تمرین HIT نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کمتر بود (028/0=P).

از آنجا که در این پژوهش فقط تمرینات هوازی MIT و HIT با شدت 65 درصد VO2max توانست بیان ژن های RB1 و RBL-1 را کاهش دهد، استفاده از این نوع تمرینات در جهت بهبود اختلالات متابولیکی و مهار آدیپوژنز پیشنهاد می شود.