مروری بر بازیافت مکانیکی پلی لاکتیک اسید: چالش ها و دستاوردهای اخیر
روند روبهرشد استفاده از پلیلاکتیک اسید (PLA)، فناوران را به تحقیق گسترده در زمینهی ارزشمندسازی پسماندهای آن با بهترین کیفیت تشویق میکند. به طورکلی، بازیافت مکانیکی PLA یکی از مقرون بهصرفهترین روشهای بازیابی این پلیمر است. اما مواد بازیافتی معمولا برای کاربردهای کماهمیت مصرف میشوند که علت آن تخریب حرارتی-مکانیکی ذاتی پلیمر در حین بازیافت بوده که عمدتا باعث بریدگی زنجیرها و واکنشهای ترنس استریفیکاسیون درونمولکولی و بینمولکولی میشود. از این رو، بازیافت مکانیکی بر توزیع جرم مولی و متعاقبا بر خواص مکانیکی، حرارتی و ریولوژیکی PLA بازیافتی تاثیر منفی میگذارد. در این مقاله، مروری بر پژوهشهای دههی اخیر در زمینهی اثرات بازیافت مکانیکی بر خواص PLA شامل تغییرات ساختاری، مورفولوژیکی، مکانیکی، ریولوژیکی و حرارتی انجام شد. همچنین مروری بر سه روش اصلی ارزشمندسازی PLA بازیافتی شامل اصلاح حرارتی، اصلاحهای شیمیایی در حضور پایدارکنندهها، عوامل گسترشدهندهی زنجیر و عوامل شاخهایکننده و در انتها مخلوط کردن PLA بازیافتی با نانوافزودنیها یا سایر پلیمرها برای ارتقای خواص انجام شد. در ادامه، به دلیل استفادهی گسترده از الیاف طبیعی برای بهبود عملکرد PLA، قابلیت بازیافت زیستکامپوزیتهای PLA تقویتشده با الیاف طبیعی مورد بررسی قرار گرفت. در انتها به دو کاربرد مهم PLA بازیافتی در صنایع بستهبندی مواد غذایی و چاپ سهبعدی پرداخته شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.