ارتباط عملکرد انعکاسی با سبک های غذا دادن مادران کودکان پیش دبستانی شهر قزوین

رفتارهای غذایی کودکان موضوع بسیار مهمی است که بسیاری از والدین را درگیر می کند. نقش فهم مادر از احساسات کودک و شیوه های غذا دادن او از موضوعات مهم تعامل مادر-کودک است. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه عملکرد انعکاسی با سبک های غذا دادن مادران کودکان پیش دبستانی شهر قزوین انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را مادران دارای کودک 0 تا 5 سال شهر قزوین تشکیل می دهد. برای انجام پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه تعداد 163 نفر انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های عملکرد انعکاسی مادر (PRFQ) و سبک های غذا دادن مادر به کودک (ISS) بود. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل همبستگی کانونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

دو کانون اصلی شناسایی شد. کانون اول به شدت تحت تاثیر خرده مقیاس های پیش ذهنی سازی و علاقه و کنجکاوی از عملکرد انعکاسی مادر و خرده مقیاس های فشار آوردن، پاداش دادن و الگوسازی از سبک غذا دادن قرار دارد.  کانون دوم، تحت تاثیر اطمینان و علاقه و کنجکاوی از عملکرد انعکاسی و الگوسازی، پایش، کنترل، فشار آوردن و محدودسازی از سبک های غذا دادن قرار دارد.

عملکرد انعکاسی مادر نقش به سزایی در تعیین شیوه های غذا دادن او به کودک دارد. در صورتی که مادران عملکرد انعکاسی بهتری داشته باشند از روش های کارآمدتر برای تعامل با کودک در ارتباط با تغذیه استفاده می کند و انعطاف بیشتری در این روش ها از خود نشان می دهد.