بازخوانی رویکرد علامه طباطبایی در اختلاف قرائات

«قرایت قرآن کریم» از جمله مباحث علوم قرآنی است که از آن به تناقض و تعارض قرایت ها نیز یاد می شود. مفسران در برخورد با اختلاف قرایات، یکی از روش های بسنده کردن به قرایت رایج، معتبر دانستن همه قرایات و یا نقد و گزینش قرایات را انتخاب می کنند. هدف از پژوهش حاضر بازخوانی دیدگاه علامه در اختلاف قرایات و شیوه تعامل وی با قرایات مختلف می باشد. علامه با اعتقاد به عدم تواتر قرایات هفت گانه و با در نظر گرفتن معیارهای قرایت صحیح، روش نقد و گزینش قرایات را برگزیده است. ایشان در برخورد با قرایات مختلف برخی را رد و برخی را با ذکر دلایلی مانند مطابقت با سیاق آیه، مطابقت با قواعد ادبی و با توجه به مویدات روایی ترجیح داده و انتخاب می کند.