بررسی شاخص فیبروز کبدی FIB-4 و فشار اکسایشی به دنبال تمرین هوازی و مصرف خیار تلخ در مردان دیابتی نوع 2

فیروز کبدی با بیمار یهای مربوط به سبک زندگی، از جمله دیابت همراه است. این مطالعه به بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف خیار تلخ بر شاخص فیروزی -FIB-4)4) کبدی و فشار اکسایشی در مردان دیابتی نوع2 (T2DM) می پردازد.

در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 36 نفر مرد T2DM تهران انتخاب (سن 15 / 5 ± 08 / 53 سال، وزن 53 / 6 ± 08 / 78 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 22 / 1 ± 22 / 26 کیلوگرم بر متر مربع) و به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل (C)، خیارتلخ (MC)، تمرین (T) و تمرین+خیار تلخ (MCT)) تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه (با شدت 40 تا 70 درصد ضربان قلب ذخیره و مدت 15 در هفته اول تا 45 دقیقه در هفته هشتم) در برنامه تمرینی هوازی فزاینده شرکت کردند. گروه های MC و 2000 ،MCT میلی گرم پودر MC را به مدت هشت هفته (دوبار در روز پیش از صبحانه و شام) مصرف کردند. دو روز پیش و پس از اجرای پروتکل، در حالت ناشتا خون گیری انجام شد.

نتایج نشان داد که میزان 4-FIB و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) گروه های P=0/007) MCT) و P=0/002) T) نسبت به گروه C؛ و میزان آسپارتات آمینوترانسفراز P=0/005 (AST) و مالون دی آلدیید (P=0/000 (MDA  در گروه های تجربی نسبت به گروه C کاهش معنا داری داشت. همچنین میزان سوپراکسید دیسموتاز P=0/001 (SOD)، گلوتاتیون پروکسیداز (P=0/000(GPX  و کاتالاز  (P=0/001 (CAT در گروه های تجربی نسبت به گروه C افزایش معنا داری داشت. میزان SOD و GPX در گروه MCT نسبت به گروه T و MC افزایش معنا داری داشت (05/P≤0)

به نظر می رسد T و MC با تاثیر متقابل سبب کاهش شاخص 4-FIB ، آنزیم های کبدی و استرس اکسیداتیو در مردان مبتلا به T2D می شود.