استفاده از سامانه میکروامولسیونی برای افزودن عصاره آبی پوست انار به عنوان یک منبع ضداکسایشی به روغن آفتاب گردان

هدف از این تحقیق، بررسی عملکرد عصاره آبی پوست انار به عنوان یک منبع آنتی‌اکسیدانی در به تعویق انداختن فساد اکسیداسیون روغن آفتاب‌گردان بود و چون ادغام عصاره آبی در فاز روغنی امکانپذیر نیست، از سامانه میکروامولسیون (و تولید نانوکپسول های عصاره آبی) استفاده گردید. برای این منظور ابتدا تاثیر دو حلال آب و اتانول 96% بر میزان استخراج ترکیبات فنلی و به دام اندازی رادیکال DPPH بررسی شد و در نهایت عصاره آبی در دو سطح 200 و 400 پی پی ‌ام با استفاده از سامانه میکروامولسیونی وعصاره اتانولی پوست انار در یک سطح 200 پی پی ‌ام و آنتی‌اکسیدان سنتزی BHT در حد مجاز (200 پی پی‌ ام) به روغن آفتاب‌گردان بدون آنتی‌اکسیدان اضافه و اندیس پراکسید، آنیزیدین و اسید‌های چرب آزاد آن اندازه‌گیری شد. نتایج حاکی از آن بود که عصاره آبی بیش‌ترین میزان ترکیبات فنلی و بالاترین درصد بازدارندگی در آزمون DPPH را داشت (05/0p<)، این در حالی بود که عصاره آبی پوست انار در سطح 400 پی پی‌ ام در دمای 50 درجه سانتی‌گراد توانست اندیس پراکسید، آنیزیدین و اسید‌های چرب آزاد روغن آفتاب‌گردان را کنترل کند (05/0p<). نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از میکروامولسیون عصاره آبی پوست انار به عنوان یک آنتی‌اکسیدان طبیعی در مقابل آنتی‌اکسیدان متداول BHT می‌تواند در کنترل کیفیت روغن موثر باشد.