مساله عضویت اوکراین و گرجستان در ناتو و اثرات آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران

سازمان پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) پس از فروپاشی شوروی نه تنها دچار فروپاشی نگردید بلکه با تحولات درون ساختاری از لحاظ نظامی، امنیتی و حتی فرهنگی ضمن افزایش قدرتمندی، از لحاظ جغرافیای سیاسی و ژیوپولتیک نیز گسترش پیدا کرد.  ناتو در ادامه سیاست گسترش به شرق، در تلاش برای نفود به منطقه آسیای مرکزی و قفقاز می باشد. در واقع عواملی از قبیل پر کردن خلاء قدرت به وجود آمده بعد از فروپاشی شوروی، وجود منابع عظیم انرژی، خطر استیلای سیاسی قدرت های منطقه ای، مقابله با اسلام سیاسی، ناتوانی کشورهای این منطقه در تامین امنیت ملی،  هراس از سلطه مجدد روسیه و منازعات بالقوه در قفقاز باعث شده تا ناتو تلاش هایی را برای گسترش حضور خود در این منطقه انجام دهد. در راستای سیاست گسترش نانو به شرق ، دو کشور اوکراین و گرجستان خواهان عضویت در این سازمان هستند . به رغم تلاش آمریکا برای عضویت این دو کشور در ناتو، روسیه به شدت با آن مخالفت  کرده است. در این بین اتحادیه اروپا برای عضویت این دو کشور در ناتو مواضع محتاطانه ای در پیش گرفته و ملاحظاتی در این باره دارد. عضویت این دو کشور در ناتو باعث گسترش نفوذ این پیمان تا نزدیکی مرزهای شمالی ایران نیز خواهد شد. این مساله پیامدهایی بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران خواهد داشت که تهدیدات فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و نظامی  از جمله آنهاست و در این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت.