ارزیابی آزمایشگاهی اثر جاذب آلی برمیزان کاهش مایکوتوکسین زیرالنون

زیرالنون یکی از مهمترین و فراوانترین سموم قارچی است که باعث آلودگی مواد غذایی و خوراک دام و طیور شده و آسیب های جدی به انسان و دام وارد می کند. پژوهش حاضر به بررسی اثر جاذب آلی حاوی چهار سویه لاکتوباسیلوس Lactobacillus)) بومی ایران و دیواره سلولی مخمر ساکارومایسس سرویزیه (Saccharomyces cerevisiae) بر کاهش مایکوتوکسین زیرالنون پرداخته است. با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (high-performance liquidchromatography یا HPLC) اثر عوامل مختلف و هم افزایی سویه ها مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج، جاذب آلی بررسی شده می تواند مایکوتوکسین زیرالنون را جذب کرده و مقدار آن را در نمونه کاهش دهد. همچنین جاذب حرارت دیده و فعال در محیط کشت بهترین جذب را داشتند. بررسی ارزیابی هم افزایی سویه ها نیز کاهش بیشتر سم نسبت به هریک از سویه ها به تنهایی را نشان داد. بنابر این، جاذب آلی مورد مطالعه جهت کنترل و کاهش آلودگی مایکوتوکسین زیرالنون پیشنهاد می شود.