تاثیر شوری آب آبیاری و محلو لپاشی کلات و نانو اکسید روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام جو

به منظور بررسی تاثیر شوری آب، محلول پاشی کلات و نانو اکسید روی و اثر متقابل آن ها بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام جو، آزمایشی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با توزیع بلوک های خرد شده با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات شوری و زهکشی رودشت اصفهان در سال های زراعی93-1391 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کیفیت آب آبیاری در سه سطح (2، 10 و 18 دسی زیمنس بر متر)، محلول پاشی کود روی (نانو اکسید روی، کلات روی، مخلوط کلات روی و نانو اکسید روی و عدم محلول پاشی روی) و سه رقم مختلف جو (موروکو، نصرت و خاتم) بودند. نتایج نشان داد با افزایش شوری آب آبیاری عملکرد و اجزای عملکرد دانه کاهش یافت. محلول پاشی کلات روی، تعداد سنبله، وزن هزار دانه و عملکرد دانه را افزایش داد. اثر متقابل سه گانه (شوری*محلول پاشی*رقم) بر همه صفات در دو سال آزمایش (بجز تعداد دانه در سنبله در سال اول) معنی دار و برش دهی انجام شد. با افزایش سطح شوری تا 10 دسی زیمنس برمتر، مخلوط نانو اکسید روی و کلات روی (در سال اول) و کلات-روی (در سال دوم) تاثیر مثبت بر عملکرد دانه ارقام جو داشت. در شوری 18 دسی زیمنس برمتر، عدم محلول پاشی در سال اول و محلول پاشی کلات روی در سال دوم مناسب ترین تیمار از نظر عملکرد دانه بود. با توجه به اینکه سال دوم پژوهش به شرایط نرمال (از نظر آمار سالیانه درازمدت هواشناسی) نزدیک تر بوده و واقعی تر به نظر می رسد، کاربرد کلات روی، بهترین توصیه برای داشتن عملکرد مناسب دانه است.