ارتباط فراوانی الل B2 در ژن CETP با میزان HDL - C در جمعیت تهرانی

طبق بررسی انجام شده در مورد پلی مورفیسم TaqI در جمعیت قند و لیپید تهران، ارتباط معنی داری بین میزان HDL کلسترول و پلی مورفیسم ژن پروتئین انتقال دهنده کلسترول استریفیه (CETP) در جمعیت تهرانی مشاهده شد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط فراوانی الل B2 و میزان بالای HDL بوده است. از میان جمعیت بررسی شده در مطالعه قند و لیپید تهران، 943 نفر با کلسترول و تری گلیسرید طبیعی انتخاب شدند و منحنی توزیع HDL در این جمعیت رسم گردید. صدک HDL10در ابتدا، وسط و انتهای منحنی مشخص شد و 356 نفر در 3 گروه با HDL کم، متوسط و بالا قرار گرفتند. هم چنین عوامل موثر در میزان HDL-C مانند شاخص توده بدنی (BMI)، فشار خون و مصرف سیگار در این افراد مورد بررسی قرار گرفت. DNA ژنومی در این 3 گروه استخراج شد و قطعه ای از اینترون 1 ژن CETP با روش PCR تکثیر گردید سپس با روش (Restricted Fragment length polymorphism) RFLP اثر آنزیم TaqI بر این قطعه مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده، فراوانی اللB2 از ژن CETP در افراد با میزان بالای HDL بیش تر بود و میزان HDL خون محیطی در 3 ژنوتیپ تفاوت معنی داری داشت(P<0.001) به طوری که در ژنوتیپ B1B1 میزان 36±11 HDL میلی گرم در دسی لیتر و در ژنوتیپB2B2 تا 46±13 میلی گرم در دسی لیتر افزایش نشان داده بود. هم چنین فنوتیپB2B2 از 5/5% در گروه HDL پایین، به 3/17% در گروه HDL بالا افزایش یافته بود. به عنوان نتیجه گیری کلی می توان گفت که بین سطح بالای HDL-C و پلی مورفیسم ژن CETP در جامعه مورد بررسی ارتباط وجود دارد.