بازتاب تاریخ ‎نگاری هنر در تاریخ ‎نگاری سیاسی صفویان (با تاکید بر هنر خوش نویسی)

تاریخ‎نگاری سیاسی از ویژگی‎های کلی تاریخ‎نگاری صفویان است که تکیه اصلی آن بر وقایع سیاسی و نظامی است و عنایت کم‎تری به امور اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و هنری داشته است. با وجود این رویکرد غالب در تاریخ‎نگاری سیاسی، اما با حمایت موثر صفویان از هنر و علاقه‎مندی برخی از مورخان سیاسی به هنر خوش نویسی که در زمره منشیان، کاتبان و خوش نویسان دربار بودند، اهمیت و حجم مطالب ثبت شده درباره خوش نویسی، نسبت به سایر هنرهای دیگر در جایگاه نخست قرار گرفت. همچنین تحت تاثیر ویژگی‎های تاریخ‎نگاری ‎سیاسی، کتاب گلستان ‎هنر به مثابه نخستین تاریخ‎نگاری جدی در هنر ایران نگاشته شد که نشان‎دهنده ارزش و برتری هنر خوش نویسی از دریچه تحولات سیاسی و کانون دربار صفویه نسبت به سایر هنرهاست. در این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی، چگونگی بازتاب تاریخ‎نگاری هنر خوش نویسی در تاریخ‎نگاری سیاسی عصر صفویه بررسی شده است. یافته‎های پژوهش بیانگر آن است که ذکر جایگاه و منزلت، احوال بزرگان خوش نویسی، تاریخچه و اقلام مختلف خطوط و توجه خاص به قلم نستعلیق، طبقه‎بندی خوش نویسان و مهاجرت‎های آنان در تاریخ‎نگاری سیاسی این دوره بازتاب یافته است.