نقش بخش تبخیری کلهر سازند آسماری در تکامل ساختاری میادین نفتی پارسی ، شمال فروافتادگی دزفول ،منطقه زاگرس ، جنوب غرب ایران

فروافتادگی دزفول مهمترین استان نفتی حاصلخیز از کمربند چین خورده - تراستی زاگرس است. در این منطقه چندین افق نامقاوم به عنوان سطح جدایشی (detachment) اصلی و فرعی وجود داشته که نقش مهمی در شکل گیری فرمهای مختلف ساختارهای زمین شناسی و نحوه حفظ هیدروکربن را بازی می کنند. رسوبات الیگوسن - میوسن سازند آسماری مهمترین مخزن نفت در کمربند چین خورده زاگرس در جنوب غربی ایران محسوب می شود. بخش تبخیری کلهر به سن اکی تانین از سازند آسماری در میادین شمال فروافتادگی دزفول نهشته شده است. بر اساس تفسیر مشخصات لرزه ای ، تاثیر عضو تبخیری کلهر سازند آسماری در تغییر شکل هندسه ساختارهای زمین شناسی در قسمتهای مختلف فروافتادگی دزفول شمالی مشهود می باشد. در این تحقیق ، تاثیر افق های جدایشی کلهر بر سبک خمش ساختار میدان نفتی پارسی با استفاده از داده های لرزه نگاری و اطلاعات زیرسطحی بررسی شده است. میدان پارسی تاقدیس کمی متقارن با راستای شمالغرب - جنوب شرق می باشد که در خوزستان ، در لبه جنوب غربی کمربند کوهزایی زاگرس در قسمت مرکزی شمال فروافتادگی دزفول قرار دارد. مخزن آسماری در میدان پارسی شامل ترکیبات مختلف سنگ آهک ، دولومیت و انیدریت است. این رسوبات قسمت عمده یک سیستم رمپ کربناته زمان الیگومیوسن را تشکیل می دهند. تعیین تغییرات هندسه در اعماق مختلف مخازن نفتی ، عدم قطعیت اکتشاف نفت را کاهش می دهد. تغییر ضخامت افق جدایشی کلهر، عامل اصلی تغییرات هندسی سازند آسماری در میدان پارسی بحساب می آید .