مطالعه ویژگیهای ژئوشیمی آلی و کانی شناسی بخش شیلی قاعده سازند آسماری در میادین مرکزی فروافتادگی دزفول

سازند آسماری در میادین مرکزی فروافتادگی دزفول دارای سنگ شناسی مخلوط کربناته-آواری می باشد که بخش زیادی از قاعده این سازند را رسوبات دانه ریز شیلی تشکیل می دهد. در این مطالعه کانی شناسی، پتروگرافی آلی، بلوغ حرارتی و پتانسیل هیدروکربن زایی رسوبات شیلی قاعده سازند آسماری در میادین اهواز، مارون و کوپال مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نتایج آنالیز XRD نشان می دهد که کانیهای رسی کایولینیت و مخلوط لایه ایلیت-اسمکتیت فراوانترین و پس از آن کلسیت و کوارتز تشیکل دهنده های اصلی قاعده سازند آسماری می باشند. مشاهدات پتروگرافی آلی مشخص می کند که مواد آلی موجود در این بخش بیشتر منشا قاره ای داشته و از ذرات ویترینایت، اینرتینایت، پولن و فیتوکلاست چوب و همراهی مقدار کمتری مواد آلی دریایی لپتینایت و مواد آمورف تشکیل شده است. مقدار ماده آلی عمدتا بین 2/0 تا 25/1 درصد وزنی (میانگین 75/0) متغییر بوده و نشاندهنده پتانسیل نفتزایی ضعیف تا نسبتا خوب می باشد. شاخص هیدروژن بین (mg HC/g TOC) 141 تا 244 تغییر می کند که مطابق با کروژن تیپ III و II/III است. چیرگی مواد آلی با منشا قاره ای و بالا بودن نسبی شاخص اکسیژن بیانگر رسوبگذاری بخش شیلی قاعده سازند آسماری در شرایط اکسیدان و یا نیمه اکسیدی، مطابق با افت نسبی سطح آب دریا صورت گرفته است. اندازه گیری انعکاس ویترینایت (0.45 %Ro تا 0.7) و Tmax آنالیز راک-ایول (°C 417-444 و میانگین °C431)، برای نمونه های مورد مطالعه بلوغ حرارتی مطابق با مرحله نابالغ تا ابتدای پنجره نفتی را نشان می دهند.