بررسی تاثیر نیروهای محرکه نوآوری سبز بر عملکرد با نقش تعدیل کننده تعهد مدیریت و اقدامات مدیریت منابع انسانی

هدف مقاله بررسی تاثیر نیروهای محرکه نوآوری سبز شامل اخلاق زیست محیطی شرکت، دیدگاه ذینفعان و تقاضای بازار برای محصول سبز بر عملکرد با نقش میانجی نوآوری سبز و نقش تعدیل کننده تعهد مدیریت، آموزش و اقدامات مدیریت منابع انسانی بر این روابط است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مدیران و کارکنان شرکت فروسیلیس ایران است که مشتمل بر 200 نفر می باشند. به منظور انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده و فرمول کوکران استفاده شده است که براساس این فرمول تعداد نمونه آماری 126 نفر برآورد گردید. این پژوهش از نظر نوع هدف، کاربردی و از نظر نوع ماهیت، توصیفی- پیمایشی است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی فرضیات پژوهش از نرم افزار PLS استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از تایید فرضیات تاثیر نیروهای محرکه نوآوری سبز بر نوآوری سبز و عملکرد، تاثیر نوآوری سبز بر عملکرد، اثر تعدیل کننده تعهد مدیریت در رابطه بین نیروهای محرکه نوآوری سبز و نوآوری سبز، اثر تعدیل کننده تعهد مدیریت در رابطه بین نوآوری سبز و عملکرد و همچنین اثر تعدیل کننده آموزش و اقدامات مدیریت منابع انسانی در رابطه بین نوآوری سبز و عملکرد و عدم تایید اثر تعدیل کننده آموزش و اقدامات مدیریت منابع انسانی در رابطه بین نیروهای محرکه نوآوری سبز و نوآوری سبز می باشد. نتایج حاکی از آن است که نیروهای محرکه نوآوری سبز با ضریب مسیر 686/0 بیشترین تاثیر را بر نوآوری سبز دارد و کمترین تاثیر نیز مربوط به اثر تعدیل کننده آموزش و اقدامات مدیریت منابع انسانی در رابطه بین نیروهای محرکه نوآوری سبز و نوآوری سبز با ضریب مسیر 011/0 می باشد.