بررسی چشم انداز سیاستگذاری بازاریابی سیاسی در ایران

اگرچه قریب به پنج دهه از آغاز پژوهش های بازاریابی سیاسی در جهان و دو دهه در ایران می گذرد لکن همواره مسیر پژوهش ها نیاز به آسیب شناسی دارد. بررسی ها نشان می دهد جایگاه علمی و عملی بازاریابی سیاسی در ایران، مطلوب نیست و برای اثربخشی بیشتر نیاز است تا ویژگی های آن ها به شیوه علمی احصا گردد. در همین راستا، مرور انتقادی پژوهش های بازاریابی سیاسی در ایران، توصیه های سیاستی و پیشنهاداتی برای پژوهش های آتی اهداف این مقاله را تشکیل می دهند. برای دستیابی بدین اهداف از روش مرور نظام مند با رویکرد انتقادی استفاده شد تا ضمن توصیف ویژگی های این پژوهش ها، نتایج کاربردی آن برای سیاستگذاری ها به دست آیند. یافته ها نشان می دهند که 4 محور قابل بهبود (شامل موضوعات محدود و پرتکرار، دیدگاه سطحی، عدم توجه به تحولات نظری و حضور کمرنگ پژوهشگران سایر رشته ها) و 3 نقطه قوت (شامل مفاهیم نوظهور، نگرش راهبردی و فرآیندی، و مسیله محوری و نگرش بومی) برای پژوهش های ایرانی بازاریابی سیاسی قابل بیان است.