اثر رژیم های مختلف پروتئین جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات اقتصادی بلدرچین های ژاپنی درحال رشد

براساس توصیه برخی مراجع تغذیه طیور همچون انجمن ملی تحقیقات (1994NRC)، دوره پرورش بلدرچین ژاپنی در حال رشد شش هفته در نظر گرفته شده و تنها یک تراکم پروتیینی در کل دوره پرورش توصیه شده است. این در حالی است که احتیاجات اسید آمینه ای بلدرچین های درحال رشد مشابه آنچه که در مورد جوجه های گوشتی وجود دارد با افزایش سن به صورت درصد جیره کاهش می یابد و اعمال یک سطح پروتیین در کل دوره پرورش باعث کمبود یا زیاد بود سطح اسید های آمینه نسبت به احتیاجات روزانه می گردد. با توجه به هزینه بالای پروتیین در جیره غدایی بلدرچین و با در نظر گرفتن این نکته که در حال حاضر تحقیقات اندکی در زمینه تاثیر سطوح پروتیین خوراک در فاز های مختلف رشد بر عملکرد بلدرچین صورت گرفته است، این تحقیق با هدف بررسی اثر رژیم های مختلف پروتیینی بر عملکرد های تولیدی و اقتصادی و همچنین خصوصیات لاشه بلدرچین های ژاپنی انجام شد.

آزمایش با تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×3 (3 سطح پروتیین: پایین L))=20، متوسط M))=22 و بالا (H)=24 درصد در دوره میانی (8- 21 روزگی) × همین سطوح پروتیین جیره در دوره پایانی (22-42 روزگی)) با 9 تیمار، 5 تکرار و 8 قطعه بلدرچین در هر تکرار انجام شد. همه جوجه ها از زمان تفریخ تا سن 7 روزگی، از جیره دوره آغازین دارای 24 درصد پروتیین و 2900 کیلوکالری در کیلو گرم انرژی قابل متابولیسم مصرف نمودند و بعد از آن برنامه های پروتیینی L×L، M×L، H×L، ، L×M، M×M ، H×M، L×H، M×H و H×H را دریافت نمودند. صفات تولیدی مثل مصرف خوراک، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک و شاخص تولید و همچنین برخی صفات اقتصادی مثل هزینه خوراک به اضافه وزن و بازده ناخالص اقتصادی به ازای هر بلدرچین و برخی صفات مربوط به خصوصیات لاشه و کیفیت گوشت مثل درصد لاشه قابل مصرف، ظرفیت نگهداری آب گوشت و شاخص فساد اکسیداتیو گوشت اندازه گیری و یا محاسبه شدند.   

در 8 تا 42 روزگی سطوح مختلف پروتیینی در دوره میانی تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی نداشت. درحالیکه سطوح بالاتر پروتیین (22 و 24 درصد)  دوره پایانی به طور معنی دار باعث بهبود افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی و شاخص تولید شد (0/05>p). سطوح پروتیین در دوره میانی و دوره پایانی اثر معنی دار بر بازده ناخالص اقتصادی نداشت اما افزایش سطح پروتیین در دوره پایانی باعث افزایش معنی دار (0/05>p) هزینه خوراک به افزایش وزن در 8-42 روزگی شد. سطوح مختلف پروتیین تاثیر معنی داری بر راندمان لاشه، ظرفیت نگهداری آب گوشت و شاخص فساد اکسیداتیو گوشت نداشتند.

برای عملکرد مطلوب و اقتصادی بلدرچین، می توان رژیم پروتیینی با حداقل 20 درصد در دوره میانی و 22 درصد پروتیین در دوره پایانی راتوصیه نمود.