شناسایی مناطق دارای قابلیت حفاظت در سواحل جزیره هرمز

این مقاله در محدوده جزیره هرمز با موقعیت جغرافیایی 56 درجه و 25 دقیقه و 10 ثانیه تا 56 درجه و 30 دقیقه و 08 ثانیه طول شرقی و 27 درجه و 02 دقیقه و 07 ثانیه تا 27 درجه و 06 دقیقه و 25 ثانیه عرض شمالی با مساحت 42 کیلومتر مربع و آب‌های ساحلی آن تا عمق 6 متر با مساحت 74 کیلومتر مربع به انجام رسیده است. در این مطالعه با استفاده از روش شبکه‌بندی اسمیت و ارزیابی حساسیت مناطق ساحلی دریایی(دانه کار و مجنونیان، 1383) مشخص گردید که بخش شرقی جزیره با مساحت3/11 کیلومتر مربع (برابر با 2/15%از محدوده مورد مطالعه) با توجه به حساسیت آن به دلیل وجود زیستگاه جبیر، جلبک‌ها، مرجان‌ها، باکلان کوچک، عقاب ماهیگیر، مکان تخم‌گذاری لاک پشتان دریایی و وجود غارهای دریایی توان حفاظت را دارد.
اجرای برنامه‌های آموزش مردم محلی، تدوین برنامه مشارکت مردمی در اجرای مراقبت‌های زیست محیطی و گردشگری در جزیره و همچنین اجرای برنامه پایش در مناطق منتخب، بویژه در زون حفاظتی و توسعه، مدیریت پسماند‌های جامد و پساب شهری از مهم‌ترین اقدامات زیست محیطی در جزیره هرمز است. که در پایان راهکارها و پیشنهاداتی جهت مدیریت منطقه حفاظت شده ارایه شده است.