مروری بر استفاده از فناوری ریزسیالات در ساخت زیست سازه های مهندسی شده قلبی عروقی

در سال های اخیر مهندسی بافت قلب اهمیت ویژه ای یافته است؛ زیرا این بافت توانایی بسیار اندکی در بازسازی خود دارد. از همین رو این مقاله به مرور مطالعات اخیر در سامانه های آزمایشگاهی توسعه یافته برای بهبود روش های تشخیص و درمان بیماری های قلب و عروق پرداخته است. در این زمینه روش های ریزسیالاتی برای ساخت زیستی سامانه های دارای عمل کرد مشابه با بافت قلب و عروق مانند استفاده از رشته های میکرونی یا نانویی، الگوسازی در ابعاد میکرونی و پرینت زیستی سه بعدی با ماده فداشونده و یا همراه با کانال های ریزسیالاتی، نتیجه مطلوبی داشته اند. با وجود پیشرفت ها اما هم چنان در این زمینه چالش هایی وجود دارد که این پژوهش بدان ها پرداخته است. به طور کلی می توان گفت که تا به امروز روش های ریزسیالاتی راه را برای همانندسازی بافت های قلبی و عروقی رشدیافته در آزمایشگاه که کاربرد هایی مانند سنجیدن اثر دارو ها و افزایش دانش نسبت به عمل کرد ارگان ها دارند، هموار کرده است. در آینده این سامانه های نوین میکروفیزیولوژیکی برای این بافت می تواند امکان گذار از تحقیقات آزمایشگاه به درمان های بیمارستانی را نیز فراهم آورد.