ارزیابی مدل AquaCrop برای شبیه سازی واکنش ارقام مختلف برنج به روش کاشت

توجه به زراعت برنج به دلیل مصرف زیاد آب در کشاورزی پایدار بسیار اهمیت دارد. این گیاه زراعی مهم ترین منبع غذایی در کشور ما محسوب می شود و به همین دلیل اطلاع از مقدار آب مصرفی آن در ارقام مختلف با روش های کاشت گوناگون مهم است. چون انجام آزمایش های متعدد برای اطلاع از این موضوع نیازمند صرف وقت و هزینه بسیار است؛ لازم است از مدل سازی گیاهی استفاده شود. بدین منظور، برای ارزیابی عملکرد، زیست توده و کارایی مصرف آب برنج با مدل AquaCrop تحقیقی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان انجام شد. در این تحقیق، دو عامل روش کاشت (D1: نشایی، D2: مستقیم رایج در منطقه و D3: خشکه کاری) و رقم برنج (v1: عنبوری قرمز، v2: چمپا و  v3: دانیال) برای شبیه سازی پارامترهای مورد مطالعه در نظر گرفته شدند. مقادیر آماره های MBE، RMSE و NRMSE برای عملکرد برنج به ترتیب برابر با 25/0 تن در هکتار، 0/1 تن در هکتار و 10/0 بود. این مقادیر برای زیست توده به ترتیب برابر با 30/0 تن در هکتار، 15/1 تن در هکتار و 05/0 و برای کارایی مصرف آب به ترتیب برابر با 07/0 کیلوگرم بر مترمکعب، 24/0 کیلوگرم بر مترمکعب و 03/0 بود. مقادیر آماره EF برای عملکرد، زیست توده و کارایی مصرف آب برنج به ترتیب برابر با 87/0، 56/0 و 65/0 و مقادیر d برای هر سه پارامتر برابر با 99/0 بود. با توجه به این نتایج، مدل AquaCrop دقت کافی در شبیه سازی عملکرد، زیست توده و کارایی مصرف آب برنج جهت نیل به کشاورزی پایدار داشت.