ارائه الگوی ساختاری ادراک درد براساس تروما کودکی ،طرحواره های ناسازگار اولیه با میانجی گری تنظیم هیجان در افراد مبتلا به درد مزمن

ارایه الگوی ساختاری ادراک درد بر اساس تروما کودکی ، طرحواره های ناسازگار اولیه با میانجی گری تنظیم هیجان در افراد مبتلا به درد مزمن بود.

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود.جامعه آماری شامل کلیه مراجعین به کلینیک های درد شهر تهران در سال 1399 بود که از این میان300 نفر(175 نفر زن و 125 نفر مرد)به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. این افرادبه پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجانی گرانفسکی و کرایج (2006)،طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ(1991)،تروما کودکی برنستاین و مقیاس بصری سنجش دردپاسخ دادند.داده های پژوهش به روش معادلات ساختاری و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها نشان دادکه هر کدام از راهبردهای سازش یافته تنظیم هیجان و راهبردهای سازش نیافته تنظیم هیجان  در رابطه بین ادراک درد وتروما کودکی، طرحواره های ناسازگار اولیه مبتلایان به درد مزمن نقش میانجی ایفا میکنند.

گرایش افراد به بهره گیری از راهبرهای مثبت یا منفی(سازش یافته و سازش نیافته) تنظیم شناختی هیجانی میتواند به عنوان یک عامل تعیین کننده در تا ثیرتروما کودکی ، طرحواره های ناسازگار بر میزان ادراک درددر مبتلایان به درد مزمن باشند.