شناسایی تاثیر ویژگی های فردی کارکنان بر رفتارهای دوسوتوانی کارکنان با نقش تعدیل گری اخلاق محوری

با وجود افزایش مطالعات دوسوتوانی سازمانی در مطالعات مدیریت و کارآفرینی که به مفهوم کشف فرصت های جدید، هم زمان با بهره برداری از صلاحیت های موجود می باشد، دانش اندکی در مورد عوامل موثر بر شکل گیری رفتارهای دوسوتوانی کارکنان وجود دارد. پژوهش حاضر به بررسی رابطه گرایش کارآفرینانه فردی کارکنان (با ابعاد تمایل به نوآوری، ریسک پذیری و پیش گامی) و اخلاق گرایی با دوسوتوانی زمینه ای فردی می پردازد. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش گردآوری داده ها، توصیفی است. داده ها بر اساس پرسشنامه از 203 نفر از کارکنان کسب وکارهای حوزه صنایع غذایی در شهر تهران جمع آوری و با نرم افزار SmartPLS تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که گرایش کارآفرینانه و اخلاق گرایی، دوسوتوانی فردی را افزایش می دهد، اما تاثیر تعدیل گر اخلاق گرایی بر رابطه بین گرایش کارآفرینانه و دوسوتوانی فردی تایید نشد. این نتایج نشان می دهد که انتظار رفتارهای اکتشافی حین انجام وظایف روزمره از کارکنانی می تواند داشت که دارای گرایش کارآفرینانه و اخلاق گرایی بیشتری هستند.