بررسی رفتار دینامیکی سوخت ژل UDMH به منظور انتخاب سیمولنت و مدل رئولوژیکی مناسب

پیشرانه های ژل، حالت بهینه پیشرانه های مایع هستند. نه تنها مزایای پیشرانه های مایع و جامد در پیشرانه های ژل حفظ شده بلکه معایب این نوع پیشرانه ها به طور عمده در پیشرانه های ژل رفع گردیده است. خواص ریولوژیکی این پیشرانه ها تاثیر زیادی بر سیستم های پیشرانش به خصوص در حالت دینامیکی دارد. با توجه به اینکه پیشرانه های موشکی و راکتی معمولا سمی هستند و مطالعه رفتار دینامیکی آن ها در سیستم پیشرانش بسیار مشکل است، لذا در این تحقیق  به منظور انتخاب سیمولنت ژلی (غیر سمی) که بتواند رفتار دینامیکی یک نمونه سوخت ژل UDMH را شبیه سازی کند، سیمولنت های ژل مختلفی با ژل کننده های متیل سلولز (MC)، کربوکسی متیل سلولز (CMC) و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) ساخته شد و رفتار دینامیکی سیمولنت های ژل ساخته شده با رفتار دینامیکی سوخت ژل UDMH مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد، سیمولنت ژل ساخته شده با 85/0 درصد وزنی از ژل کننده HPMC از نظر رفتار دینامیکی مشابهت زیادی به رفتار دینامیکی ژل UDMH دارد. همچنین از بین مدل های ریولوژیکی توانی، کراس، کریو-برد و کریو-یاسوا، مدل ریولوژیکی کریو-یاسودا توانست در محدوده وسیعی از نرخ برش رفتار سیمولنت ژل انتخاب شده را در حالت دینامیکی پیش بینی کند.