قدرت نشانگرهای زیستی برای تشخیص و درمان بیماری های پارکینسون و آلزایمر
بیماری های نورودژنراتیو یا تحلیل برنده عصبی، گروهی از بیماری های عصبی همراه با آسیب به نورون نامیده می شوند که در بیشتر موراد درمان موثری برای آن وجود ندارد. تشخیص به موقع و دقیق بیماری های نورودژنراتیو اهمیت زیادی دارد. تشخیص نادرست یا دیرهنگام این بیماری ها می تواند منجر به درمان اشتباه و افزایش هزینه بیمار شود. از آنجایی که درمان بیماری های نورودژنراتیو باید در مراحل بدون علامت بیماری شروع شود، در سال های اخیر محققین تشویق به شناسایی بیومارکرهایی برای تشخیص زودهنگام بیماری های مختلف از جمله بیماری های نورودژنراتیو شده اند. این بیومارکرها شامل انواع ژنتیکی، مبتنی بر سیالات زیستی و مبتنی بر تصویربرداری هستند. جهش های ژنتیکی که باعث یک بیماری نورودژنراتیو خاص می شوند، بیومارکرهای ژنتیکی هستند که بیشترین کاربرد را دارند. DNA و RNA نیز با اشکال خانوادگی بیماری های نورودژنراتیو مرتبط است. بیومارکرهای مایع مغزی- نخاعی و خونی به طور گسترده برای بیماری های نورودژنراتیو استفاده می شوند. بیومارکرهای مبتنی بر تصویر برداری پبشرفت بسیاری داشته اند و به بیومارکرهای تشخیصی اولیه کمک بسیاری می کنند.
انتخاب چند بیوماکر مناسب با هم در توسعه دارو و آزمایش های بالینی برای بیماری های نورودژنراتیو به تشخیص به موقع و بررسی اثربخشی دارو در بیماری های نورودژنراتیو کمک می کند. این مقاله مروری بر انواع و کاربرد بیومارکرها در بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون تمرکز کرده است.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.