نقش هوش معنوی و تاب آوری در پیش بینی صمیمیت زناشویی مادران دارای دانش آموز با ناتوانی یادگیری

وجود کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری اغلب نظام خانواده را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و تغییرات مهمی ازجمله صمیمیت زناشویی در زندگی خانواده‌ها ایجاد می‌کند؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف نقش هوش معنوی و تاب‌آوری در پیش‌بینی صمیمیت زناشویی مادران دارای دانش‌آموز با ناتوانی یادگیری انجام شد.

روش‌بررسی: 

روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی مادران کودکان دارای ناتوانی یادگیری شهر کرج در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل ‌دادند. از افراد واجد شرایط که به‌صورت داوطلبانه حاضر به همکاری بودند، تعداد صد نفر به‌عنوان نمونه از مرکز ناتوانی یادگیری طلوع مهر اعتماد انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل مقیاس هوش معنوی کینگ (کینگ، 2008)، مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون (کانر و دیویدسون، 2003) و مقیاس صمیمیت زناشویی (واکر و تامسون ، 1983) بود. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه به‌شیوه گام‌به‌گام به‌کمک نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 24 در سطح معناداری 0٫05=α استفاده شد.

یافته‌ها: 

نتایج نشان داد، مقدار ضریب رگرسیونی استانداردشده (Beta) برای مولفه‌های تفکر انتقادی وجودی (0٫002=p، 0٫260=β)، تولید معنای شخصی (0٫001>p، 0٫398=β)، آگاهی متعالی (0٫015=p، 0٫165=β)، توسعه حالت هوشیاری (0٫007=p، 0٫207=β)، تصور از شایستگی شخصی (0٫001>p، 0٫286=β)، اعتماد به غرایز شخصی (0٫025=p، 0٫140=β)، تحمل عواطف منفی (0٫001>p، 0٫288=β)، مهار/کنترل (0٫044=p، 0٫176=β) و معنویت (0٫016=p، 0٫215=β) بود. همچنین هوش معنوی (66٫4درصد) و تاب‌آوری (82٫7درصد) به‌شکل معناداری، توانایی پیش‌بینی صمیمیت زناشویی را داشتند (0٫001>p). 

نتیجه‌گیری:

 براساس یافته‌های این پژوهش نتیجه گرفته می‌شود، با ارتقای هوش معنوی و تاب‌آوری می‌توان زمینه صمیمیت زناشویی مادران دارای دانش‌آموز با ناتوانی یادگیری را فراهم کرد.