ارائه رابطه تجربی برای تخمین زمان تناوب اصلی قاب های خمشی فولادی با در نظر گرفتن اثرات نامنظمی در پلان و ارتفاع و اندرکنش خاک و سازه

آیین نامه های مختلف طراحی سازه ها در برابر زلزله، روابط گوناگونی را جهت محاسبه دوره تناوب اصلی ارتعاش ساختمان ها ارایه می نمایند. این روابط تجربی معولا از انجام آزمایش های گوناگون بر روی ساختمان های موجود و اندازه گیری دوره تناوب آن ها به دست می آیند و عمدتا بر مبنای ارتفاع سازه می باشند. به دلیل رابطه مستقیم پارامترهای طراحی همچون برش پایه و جابجایی ساختمان با دوره تناوب سازه، برآورد دقیق تر دوره تناوب از روابط آیین نامه از اهمیت بالایی برخودار است. این مقاله به ارایه رابطه تجربی برای تخمین دقیق تر زمان تناوب اصلی قاب های خمشی فولادی با در نظر گرفتن اثرات نامنظمی در پلان و ارتفاع و اندرکنش خاک و سازه پرداخته است. در همین راستا پایگاهی متشکل از 45 داده میدانی زمان تناوب، اطلاعات معماری و ژیوتکنیک برای ساختمان های با قاب خمشی فولادی استخراج گردیده است. سپس رابطه ای تجربی برای تخمین زمان تناوب اصلی با در نظر گرفتن اثرات نامنظمی و اندرکنش خاک و سازه با استفاده از برازش کمیتی پیشنهاد گردیده و با نتایج حاصل از رابطه استانداردهای 2800، ASCE7-16 و UBC-97مقایسه شده است. رابطه پیشنهادی با استفاده از 10 زمان تناوب طبیعی حاصل از مدلسازی تحلیلی سازه های واقعی شهر تهران، صحت سنجی شده است. نتایج حاصل از رابطه پیشنهادی با دقت خوبی، میزان زمان تناوب طبیعی را پیش بینی می نمایند. داده های حاصل از روابط پیشنهادی استاندارد 2800، ASCE7-16 و UBC-97 برای زمان تناوب سازه های با ارتفاع متوسط و زیاد با مقادیر واقعی اختلاف قابل ملاحظه ای دارند.