بررسی رفتار مکانیکی بتن الیافی حاوی پومیس و متاکائولن و مقاومت شیمیایی آن در برابر حملات اسیدی

اخیرا، در روسازی های بتنی فرودگاه ها و آزادراه ها، استفاده از الیاف در بتن برای کاهش ترک ها و افزایش فاصله درز اتصالات دال های بتنی رواج یافته است. اما، رفتار دوامی آنها در برابر حملات باران های اسیدی کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف این مقاله بررسی عملکرد مکانیکی و دوامی بتن تقویت شده با الیاف پلی الفین و پلی پروپیلن حاوی 15% مواد پوزولانی (پومیس یا متاکایولن) به جای سیمان پرتلند تیپ دو می باشد. در این راستا مقاومت فشاری و خمشی جهت بررسی رفتار مکانیکی طرح اختلاط های مورد مطالعه در سنین مختلف اندازه گیری شدند. از سوی دیگر، مقاومت شیمیایی در برابر حملات باران های اسیدی شبیه سازی شده از طریق بررسی عینی، اندازه گیری افت وزنی و مطالعات ریزساختاری از طریق آنالیز سی تی اسکن و آزمایش SEM صورت گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، افزودن هر دو الیاف مذکور در بتن باعث کاهش مقاومت فشاری در مقایسه با مقدار متناظر در بتن شاهد شد. ولی بر عکس افزایش مقاومت خمشی را در پی داشت، که این اثر با افزودن مواد پوزولانی به مراتب چشمگیرتر گردید. با این وجود، بتن معمولی و الیافی حاوی مواد پوزولانی عملکرد منفی ای در برابر حملات باران اسیدی از خود نشان دادند. بر اساس نتایج سی تی اسکن و آنالیز SEM، بتن های حاوی مواد پوزولانی دارای ساختار متخلخلی هستند. همچنین به دلیل واکنش های آهک زدایی ناشی از حملات اسیدی نسبت کلسیم به سیلیسیم در آن ها به مراتب کمتر از نمونه شاهد می باشد.