تجمع زیستی سرب، نیکل و کادمیوم در بافت عضله، کبد و پوست ماهی شوریده و کوتر چشم درشت

یکی از دغدغه های عمده جهانی درمورد محیط زیست، آلودگی محیط های آبی توسط عناصر سنگین است. این عناصر اکوسیستم های آبی را آلوده کرده و از طریق تجمع زیستی در اندام های موجودات زنده، در سطوح بالاتر زنجیره غذایی که انسان آنها را مصرف می کند، انباشته و تغلیظ می شوند. پژوهش کنونی با هدف ارزیابی غلظت فلزات سنگین سرب، نیکل و کادمیوم در بافت عضله، کبد و پوست دو گونه ماهی شوریده (Otolithes ruber) و کوتر چشم درشت (Sphyraena forsteri) در بنادر صیادی کنارک و پزم انجام شد. تعداد 36 نمونه ماهی به صورت کاملا تصادفی از بنادر کنارک و پزم جمع آوری گردید. پس از آماده سازی نمونه ها، به روش هضم اسیدی، غلظت فلزات سنگین سرب، نیکل و کادمیوم به وسیله دستگاه جذب اتمی Contr-AA- 700 اندازه گیری شد. بر اساس نتایج مطالعه، میزان تجمع فلزات سنگین بین نمونه های دو منطقه متفاوت بود. میزان سرب در عضله ماهیان شوریده و کوتر چشم درشت به ترتیب 12/0±59/0 و 2/0±55/0 و غلظت کادمیوم به ترتیب 15/0±07/0 و 1/0±09/0 میلی گرم در کیلوگرم به دست آمد. همچنین میزان سرب و نیکل در ماهی کوتر چشم درشت کمتر از نمونه های شوریده بود. میزان غلظت سرب و کادمیوم در بافت عضله ماهیان شوریده و کوتر چشم درشت کمتر از حدمجاز استانداردهای وزارت شیلات و کشاورزی انگلستان (MAFF)، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، سازمان جهانی غذا و کشاورزی (FAO) و آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا (USEPA) بود، به جز غلظت فلز نیکل که در مقایسه با حد مجاز استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO) بیشتر به دست آمد.