مقایسه تمرین هوازی و ترکیبی (مقاومتی - هوازی) بر تغییرات عوامل آنژیوژنزی، آلکالین فسفاتاز و پروتئین واکنش گر C به عنوان عوامل خطرساز بیماری قلبی - عروقی در مردان سالمند

بیماری های قلبی - عروقی یکی از شایع ترین علل مرگ ومیر در سالمندان می باشد اما هنوز سازوکار مولکولی شروع فرآیند توسعه شبکه مویرگی و کاهش عوامل خطرزای بیماری قلبی - عروقی در پاسخ به تمرینات ورزشی به خوبی شناخته نشده است. هدف پژوهش، مقایسه تمرین هوازی و ترکیبی بر تغییرات عوامل آنژیوژنزی، آلکالین فسفاتاز و CRP در مردان سالمند است.

 30 مرد سالمند با میانگین سنی 75-65 سال در 3 گروه تمرین هوازی، ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. تمرینات طی 8 هفته با تواتر 3 جلسه در هفته انجام شد. تمرینات هوازی با شدت 60 تا 74 درصد حداکثر ضربان قلب و تمرینات مقاومتی با شدت 75-60 درصد 1RM انجام شد. نمونه های خونی 24 ساعت قبل از شروع تمرینات و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین جهت بررسی تغییرات سطوح فاکتورهایALP, CRP  و TGF-β جمع آوری گردید. تجزیه وتحلیل و مقایسه بین گروهی از طریق آزمون آنکوا و برای مقایسه درون گروهی داده ها از آزمون  Tزوجی در سطح معناداری 0/05< P صورت گرفت.

نتایج، کاهش معنی دار در غلظت سرمی  CRP (0/03=P) و TGF-β (0/005P= (را در گروه های هوازی و ترکیبی نسبت به گروه کنترل و نیز کاهش معنادار پیش آزمون نسبت به پس آزمون در غلظت سرمی ALP در گروه هوازی (0/027=P) را نشان داد.

 کاهش CPP،  ALPو افزایش  TGF-β1در اثر تمرینات متناسب با سن و شرایط این افراد، باعث سازگاری با استرس های جسمانی همچون ورزش و بهبود سلامت در سالمندان گردید.