بررسی توان خودپالایی رودخانه کارون (مطالعه موردی: بازه اهواز تا آبادان)

با توجه به ورود آلاینده های مختلف به منابع آبی و مخصوصا رودخانه ها، توجه به کیفیت آنها امری ضروری به نظر میرسد. بنابراین نیاز است تا کیفیت منابع آب در دسترس توسط شاخصهای مختلف سنجیده شده و توانایی خودپالایی این منابع آبی مشخص گردد. با توجه به این موضوع، تحقیق حاضر به منظور بررسی خودپالایی رودخانه کارون و ارزیابی کیفی آب آن، در سال 1394 با نمونه برداری از بازه ی اهواز تا آبادان (بین طولهای جغرافیایی 40° 48 تا 10° 48 شرقی و عرضهای جغرافیایی 20° 31 تا 33° 30 شمالی) انجام شد. این بازه به پنج قسمت (ایستگاه 1 تا ایستگاه 5) تقسیم شده و در چهار نوبت)خرداد، تیر، مرداد و مهر(نمونه برداری از آب این رودخانه صورت گرفت. نتایج نشان داد که میزان خودپالایی رودخانه کارون با فاصله گرفتن از اهواز روند نزولی داشته به طوری که بیشترین و کمترین مقدار آن به ترتیب 00/54(ایستگاه اول) و 62/22(ایستگاه پنجم(تن در روز به دست آمد. بیشترین و کمترین مقدار DO نیز به ترتیب برابر 35/7 میلیگرم بر لیتر (ایستگاه اول) و 77/5 میلیگرم بر لیتر(ایستگاه پنجم) مشاهده شد. بیشترین و کمترین مقدار برای BOD5 به ترتیب در ایستگاه های دوم (48/4 میلی گرم بر لیتر) و سوم (08/1 میلیگرم بر لیتر) و برای COD به ترتیب در ایستگاه های اول(4/20 میلی گرم بر لیتر)و چهارم (4/8 میلی گرم بر لیتر) مشاهده شد.