بررسی استفاده از آب در استخراج سیلی مارین از دانه های گیاه خارمریم (Silybum marianum L. Gaertn)

سیلی مارین ترکیبی دارویی است که از دانه‌های گیاه دارویی خار مریم (Silybum marianum (L.) Gaertn) استخراج و در درمان بیماری های کبدی, دیابت نوع П و کلسترول بالا استفاده می شود. به منظور استخراج سیلی مارین از حلال های آلی همچون متانول, اتانول, استونیتریل و استون استفاده می‌گردد. در این تحقیق به منظور مقایسه استفاده از حلال آب با توجه به ارزانی, سهولت و بی خطر بودن به عنوان یک حلال مناسب پیشنهاد شده است. لذا با روش‌های مختلف, مقدار و نوع ترکیب‌های فلاونولیگنانی عصاره آبی استخراج شده از دانه‌های گیاه خار مریم توسط روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار تاکسی فولین, سیلی کریستین و سیلی دیانین استخراج شده (به ترتیب 6/0،  9/0 و 3/2  میلی گرم در گرم ماده خشک) با استفاده از روش سوکسله با آب بعد از انجام یک مرحله چربی‌زدایی می‌باشد. بیشترین مقدار سیلی بین و ایزوسیلی بین استخراج شده (به ترتیب 24/0 , 15/0 میلی گرم در گرم ماده خشک) با استفاده از روش سوکسله با آب بدون انجام چربی زدایی قبل از استخراج می‌باشد. در مقایسه با متانول به عنوان حلال مقدار ماده استخراجی با آب بسیار پایین تر بود. به منظور افزایش بازده, با تغییر روش وافزایش زمان استخراج می‌توان در آینده به نتایج بهتری دست یافت.