بررسی رابطه بین باورهای معنوی و ویژگی های شخصیتی پرستاران شهر تهران

نیروی انسانی ماهر و کارآمد، پر بهاترین دارایی هر کشور است و کارایی و اثربخشی سازمان ها به کارایی نیروهای انسانی آن بستگی دارد. از ملزومات هر سازمانی، بررسی عوامل مرتبط با عملکرد نیروها در جهت ارتقای کارایی می باشد. بر این اساس هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین باورهای معنوی و ویژگی های شخصیتی پرستاران بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی - تحلیلی از نوع همبستگی بود. از میان پرستاران شهر تهران 120 نفر که از لحاظ جنسیت، رده سنی، تحصیلات، وضعیت تاهل و سابقه خدمت، همگن سازی شده بودند به صورت در دسترس انتخاب شده و پرسشنامه-های باورهای دینی گلاک و استاک (1965) و عامل های شخصیتی کوستا و مک کری (1985) را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد بین باورهای معنوی و روان رنجورخویی رابطه منفی و معنادار در سطح 01/0 وجود دارد. همچنین بین باورهای معنوی با گشودگی و وظیفه شناسی در سطح 01/0 و با برون گرایی و مقبولیت در سطح 05/0 رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش می توان بیان کرد سوق دادن پرستاران به سمت باورهای دینی می تواند مانع بروز و پیشگیری بسیاری از بیماری های روان شناختی گردد.