پیش بینی سازگاری تحصیلی دانش آموزان براساس تنظیم هیجانی در دانش آموزان شهر کرج

نوجوانی یکی از دوره‌های مهم زندگی به‌شمار می‌رود که با تغییرات فیزیولوژیک، روان‌شناختی و اجتماعی چشمگیری همراه است و این تغییرات بر سازگاری نوجوانان تاثیرات مهمی دارد. هدف پژوهش حاضر، پیش‌بینی سازگاری دانش‌آموزان براساس تنظیم هیجانی در دانش‌آموزان شهر کرج بود.

روش‌ بررسی:

 روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان پسر و دختر مقطع سوم راهنمایی شهر کرج در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل دادند. از این میان نمونه‌ای دویست‌نفری به‌روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای از دو مدرسه پسرانه و دو مدرسه دخترانه به‌صورت تصادفی از بین کلاس‌های سوم انتخاب شدند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (گراتز و رومر، 2004) و پرسش‌نامه سازگاری تحصیلی (بیکر و سریاک، 1989) بود. تحلیل داده‌ها ازطریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 انجام گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها 0٫05 در نظر گرفته شد.

یافته‌ها:

 نتایج نشان داد، بین سازگاری تحصیلی و تنظیم هیجانی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (0٫001>p و 0٫901=r). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون مشخص کرد، زیرمقیاس‌های عدم پذیرش هیجان‌های منفی (0٫462=β و 0٫001>p)، دشواری در انجام رفتارهای هدفمند در مواقع درماندگی (0٫301=β و 0٫001>p)، دشواری در مهار رفتارهای تکانشی در مواقع درماندگی (0٫172=β و 0٫001>p)، دستیابی محدود به راهبردهای اثربخش تنظیم هیجان (0٫395=β و 0٫001>p)، فقدان آگاهی هیجانی (0٫183=β و 0٫001>p)، فقدان شفافیت هیجانی (0٫145=β و 0٫001>p) و به‌طور کلی تنظیم هیجانی (0٫592=β و 0٫001>p)، نقش پیش‌بینی‌کننده در تبیین سازگاری تحصیلی داشتند.

نتیجه‌گیری: 

براساس یافته‌های پژوهش نتیجه گرفته می‌شود، تنظیم هیجانی می‌تواند سازگاری تحصیلی را در نوجوانان پیش‌بینی کند.