اولویت بندی صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در دهستانهای شهرستان آبادان

پیدایش فرصتهای جدید به منظور توسعه محلی و منطقه ای در گرو استفاده از ابزار مهم توسعه صنعتی است.صنایع تبدیلی و تکمیلی از عوامل موثر در توسعه کشاورزی و روستایی و همچنین ایجاد اشتغال پایدار،کاهش ضایعات محصولات کشاورزی و نهایتا امنیت غذایی است.توسعه این صنایع در روستاها با توجه به امکانات موجود می تواند نقش موثری در توسعه روستایی داشته باشد. هدف این پژوهش انتخاب بهترین مکان بهینه برای ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی در بین دهستانهای شهرستان آبادان می باشد. پژوهش حاضر ازنوع  توصیفی - تحلیلی می باشد. برای انتخاب نمونه در جامعه آماری از خانوارهای دهستانهای آبادان از روش نمونه ای تصادفی  بااستفاده از فرمول کوکران تعداد 206نفربه عنوان حجم نمونه انتخاب شده است. در جامعه آماری کارشناسان کشاورزی نیز از روش نمونه برداری تصادفی حجم نمونه ای به تعداد 30نفرانتخاب شده  است. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل AHP. و آزمون تی تست استفاده شده است.نتایج پژوهش برطبق  مدل AHP  نشان می دهد که دهستان بهمنشیر شمالی با نسبت 199/0 از اهمیت بیشتری نسبت به سایر عوامل برخوردار بوده و در مقابل دهستان شلاهی با نسبت 139/0 از کمترین اولویت برخوردار می باشد. همچنین برطبق آزمون تی تست تاثیر ایجاد صنایع تبدیلی خرما بر توسعه روستایی در منطقه مورد مطالعه از نظر کشاورزان مورد مطالعه در حد بالاتر از متوسط ارزیابی شد .