اثر پرایمینگ بر فعالیت و بیان ژن های آنزیم های آنتی اکسیدانت در بذرهای فرسوده برنج

به منظور بررسی اثر پرایمینگ بر ویژگی‎های جوانه زنی، فعالیت و بیان ژن آنزیم های آنتی‎اکسیدانت بذور فرسوده برنج، آزمایشی در سال 1399 در دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 12 تیمار شامل 3 سطح فرسودگی (شاهد، 87 و 77% جوانه زنی) و 4 سطح پرایمینگ (بدون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، پرایمینگ با جیبرلین (20 میلی گرم در لیتر) و اسیدسالیسیلیک (100 میلی گرم در لیتر)) انجام شد. پس از استخراج RNAو ساخت cDNA بررسی بیان ژن های آنزیم های آنتی‎اکسیدانت با استفاده از qRT-PCR ، فعالیت آنزیم های آنتی‎اکسیدانت و برخی ویژگی‎های جوانه زنی سنجیده شد. نتایج نشان داد که بیش ترین سرعت جوانه زنی از تیمار پرایمینگ با جیبرلین و بدون فرسودگی و بیش ترین فعالیت آنزیم کاتالاز (87/21 میلی گرم/گرم در دقیقه)، پراکسیداز (47/66 میلی گرم/گرم در دقیقه) و سوپراکسیددیسموتاز (52/152 میلی گرم/گرم در دقیقه) در پیش تیمار جیبرلین و 77% فرسودگی و کم ترین فعالیت این آنزیم ها مربوط به تیمار بدون پرایمینگ و بدون فرسودگی (به ترتیب 32/14،02/45 و 9/108 میلی گرم/گرم در دقیقه) بود. همچنین آنالیز داده های qRT-PCR حاکی از آن بود که بیان ژن آنزیم پراکسیداز در پیش تیمار جیبرلین و سطح بدون فرسودگی، بیشتر از بیان سایر آنزیم ها بود. درکل، استفاده از پیش تیمار جیبرلین موجب تقویت فیزیولوژیکی بذرهای ضعیف برنج شد و از این تیمار میتوان جهت افزایش بنیه بذرهای ضعیف استفاده کرد.