مدل ساختاری تاثیر اوقات فراغت مبتنی بر ورزش بر خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان با نقش واسطه ای هوش معنوی
هدف از انجام این تحقیق تاثیر اوقات فراغت مبتنی بر ورزش بر خودکارآمدی اجتماعی با نقش واسطهای هوش معنوی در دانش آموزان میباشد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی، و از نظر استراتژی همبستگی مبتنی بر الگوی معادلات ساختاری است که به روش میدانی اجرا میشود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ی دانش آموزان دبیرستانهای تربیت بدنی استان مازندران به تعداد 789 نفر بود که با استفاده از جدول نمونه گیری کرچسی و مورگان تعداد 267 نفر بصورت تصادفی طبقهای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این تحقیق برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خود کار آمدی اجتماعی نوجوان کنللی (1989) و پرسشنامه اوقات فراغت رادمند (1385) و پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2008) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها نیز از طریق روایی صوری و تحلیل عاملی تاییدی مورد سنجش قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 898/0 و 797/0 و 902/0 بدست آمد در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای کلموگروف اسمیرونوف و معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS و AMOS استفاده شد. یافته ها نشان داد اوقات فراغت مبتنی بر ورزش بر خودکارآمدی اجتماعی تاثیر مثبت داشت همچنین این تاثیر با نقش واسطهای هوش معنوی نیز مثبت قلمداد شد نتایج تحقیق بیانگر این است که با افزایش اوقات فراغت به همراه ورزش و فعالیت بدنی و ارتقاء هوش معنوی دانش آموزان خودکارآمدی اجتماعی آنها نیز افزایش یافته مییابد و بلعکس.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.