اثر بخشی مدل هیجان بر مبنای روان پویشی دوانلو بر خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی مدل هیجان برمبنای روان پویشی دوانلو بر خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی بود.

این مطالعه در زمره مطالعات نیمه آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس از بین دانشجویان دانشکده‌های توان بخشی و روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران در نیمسال دوم تحصیلی 98-1397 که دارای نمره معدل (دو ترم متوالی) کمتر از 12 بودند، تعداد 40 نفر به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. سپس آن‌ها به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفری تحت عنوان آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری در پژوهش پرسشنامه‌‌خود‌تنظیمی ریان و کانل (1989)، نمره معدل تحصیلی و پروتکل محقق ساخته آموزش هیجان مبتنی بر روان پویشی دوانلو بود. داده‌های پژوهش با استفاده از واریانس اندازه‌های تکراری تحلیل شد.

 نتایج نشان داد که مدل هیجان بر مبنای روان‌پویشی دوانلو بر تنظیم شناخته شده (69/44=F، 001/0=P)، تنظیم درون فکنی شده (55/5=F، 025/0=P)، انگیزش درونی (55/41=F، 001/0=P) و تنظیم بیرونی (64/45=F، 001/0=P) و همچنین معدل پیشرفت تحصیلی (01/32=F، 001/0=P) موثر است و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود. (p<0.01).

با آموزش و افزایش آگاهی افراد از احساس‌ها و اضطراب و مکانیسم‌های دفاعی می‌توان خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی در آنان را تقویت کرد.