بررسی تطبیقی الگوهای مدیریت استعداد:درسهایی برای نظام منابع انسانی ایران

هدف این پژوهش بررسی الگوهای مدیریت استعداد به منظور ارایه درس هایی برای نظام منابع انسانی ایران است. روش تحقیق ، تطبیقی کیفی مبتنی بر فهم شباهت ها و تفاوت ها در الگوهای مدیریت استعداد است. برای جمع آوری داده ها از روش نمونه گیری نظری(اشباع داده ها) استفاده و ازطریق روش تحلیل مضمون ، مولفه های اصلی الگوهای معروف مدیریت استعداد مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند . تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوی کیفی با استفاده از بسط نظام مقوله ای استقرایی صورت گرفته است. بر این اساس مقاله در بخش مقدمه حاوی مطالبی در خصوص اهمیت مدیریت استعداد ، پیشینه تحقیق ، وضعیت فعلی مدیریت استعداد در نظام مدیریت منابع انسانی ایران و هدف و سوالات تحقیق است.در بخش دوم ، روش تحقیق توضیح داده می شود. در سومین بخش ، نتایج تحقیق با معرفی اجمالی الگوهای مدیریت استعداد آغاز شده و سپس شباهت ها و تفاوت های آنها مورد سنجش قرار می گیرند. بخش پایانی مقاله به جمع بندی اختصاص دارد. یافته های تحقیق نشان داد که الگو ها را می توان برحسب تاکید مولفه ها به سه گروه کلی فرد گرا ، سازمان گرا و محیط گرا تقسیم کرد. هم چنین یافته ها نشانگر عدم توجه طراحان الگوها به نقش مولفه های فرهنگی در مدیریت استعداد است. با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاد می گردد که در نظام آموزشی - و بویژه نظام آموزش عالی ایران - دوره هایی برای تبیین مفهوم استعداد و نقش نخبگان برای کلیه فارغ التحصیلان طراحی گردد. هم چنین به نظام مدیریت منابع انسانی پیشنهاد می گردد به عوامل محیطی (عوامل غیر سازمانی) همچون فرهنگ ، مذهب ، و زبان که می توانند در جامعه ایران بر مدیریت استعداد تاثیر مثبت یا منفی گذارند ، بیشتر توجه شود.