بررسی محدوده های تحت تاثیر کنج مقعر قائم و تعیین نسبت کرنش مسطح در گودبرداری های بسیار عمیق

در پروژه های کاربردی عموما از مدل سازی سه بعدی پرهیز می شود و با مدل های کرنش مسطح دوبعدی، طراحی صورت می گیرد، که افزایش هزینه های طرح را در پی خواهد داشت. در پژوهش حاضر، با بررسی نتایج پایش یک گود بسیار عمیق به عمق 60 متر، که با روش مهارگذاری پایدارسازی شده بود و با رویکرد در نظر گرفتن اثر کنج مقعر قایم در مدل های سه بعدی، عواملی همچون: تاثیر عمق و طول گود و نسبت آنها در تغییرشکل ها و چگونگی توزیع آن در سطح دیواره، واکاوی و نسبت کرنش مسطح و عوامل موثر در آن ارزیابی شده است. کمترین مقدار نسبت کرنش مسطح در فاصله ی 5 متری از گوشه رخ داده و مقدار آن در آن جا بین صفر تا 45/0 بوده است. به منظور بهینه سازی گودها، ابتدا بدون منظور کردن اثر سه بعدی و در حالتی با منظور کردن اثر کنج ها طراحی شده اند و با حفظ تغییرشکل یکسان بیشینه، مقایسه ی احجام صورت گرفته است. نتایج نشان می دهند در صورت منظور کردن اثر کنج در طراحی روش پایدارسازی و متناسب با ابعاد گود، میزان 21 الی 55 درصد در طول مهارها صرفه جویی خواهد شد.