مکان یابی مناطق مستعد توسعه طبیعت گردی منطقه حفاظت شده سهند با استفاده از تصمیم گیری چندمعیاره و سامانه اطلاعات جغرافیایی

توسعه گردشگری در مناطق حفاظت شده، هم برای مدیریت منطقه و هم برای گردشگران مزایای فراوانی به همراه دارد، از این رو شناسایی مناطق مناسب و دارای توان، جهت گسترش و توسعه طبیعت گردی در مناطق حفاظت شده به منظور بهره برداری پایدار از منابع طبیعی اهمیت به سزایی دارد. هدف از مطالعه حاضر شناسایی مناطق مستعد تفرج متمرکز و گسترده در منطقه حفاظت شده سهند به روش تصمیم گیری چند معیاره با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی است. پس از تعیین معیار های موثر بر طبیعت گردی بر اساس پژوهش های پیشین و نظر متخصصین به روش دلفی، 12 معیار برای تفرج متمرکز و 11 معیار برای تفرج گسترده، انتخاب شده و به روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، وزن دهی و به صورت نقشه طبقه بندی شده به روش فازی آماده شدند. این نقشه ها شامل: فاصله از منابع آبی، جاده ها، چشمه ها، رودخانه ها، مناطق مسکونی، کریدور حیات وحش، زیستگاه کل و بز، گسل و همچنین نقشه طبقات ارتفاعی، شیب، جهت جغرافیایی، پوشش اراضی، سنگ بستر و اقلیم بودند. در نهایت نقشه اولویت مناطق مستعد طبیعت گردی با روش ترکیب خطی وزن داده شد و با اعمال ضرایب اهمیت هر معیار در نقشه های طبقه بندی شده همان معیار تولید گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که حدود 7، 40، 25، 4 و 24 درصد از سطح منطقه به ترتیب دارای توان خیلی مناسب، مناسب، متوسط، ضعیف و نامناسب برای تفرج متمرکز می باشد. همچنین حدود 43، 42، 13 و 2 درصد به ترتیب دارای توان خیلی مناسب، مناسب، متوسط و ضعیف برای تفرج گسترده می باشد. به طور کلی برای مکان یابی مناطق مستعد به منظور توسعه گردشگری در این منطقه، روش تصمیم گیری چند معیاره به دلیل انعطاف پذیر و کم هزینه بودن و دسترسی سریع به نتیجه، روش بسیار مناسبی می باشد.